گوشه گیری در کودکان(آو)

گوشه گیری در کودکان پدیده ای شایع است که می تواند انها را از مراحل رشد طبیعی شان دور سازد.معمولا بچه ها در روابط خود بی پروا عمل می کنند اما در شرایط غیر اشنا نمی توانند به درستی عمل کنند و ممکن است همین امر سبب سرخوردگی انها شود.اما کم حرفی و گوشه گیری در کودکان نشانه ی چیست؟

گوشه گیری درکودکان

بچه ها در برهه ای از زندگی خود،شروع به فاصله گرفتن از جمع می کنند و دیگر شور و نشاط سابق را ندارند.معمولا در ابتدا دلیل ان مشخص نیست و موقت به نظر میرسد ولی میتواند جنبه های دیگر زندگی کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

گاهی سبک فرزند پروری خانواده یا روش تعامل انها با کودک موجب این رفتار درانها می شود.برخی از کودکان به صورت ذاتی سطح انرژی پایین تری نسبت به بقیه دارند اما انزوا و دوری گزینی عامدانه از جمع، با صفات شخصیتی متفاوت است و حتی می تواند به مرور روی ان تاثیر بگذارد.بچه ها شخصیتی مستقل از دوستان یا خواهر،برادرهای خود دارند پس بهتر است در معاشرت با انها به نکته دقت کنید و به حوالات انها اهمیت دهید.

علل شکل گیری گوشه گیری

گاهی بعد از یک اتفاق در زندگی کودک مثل طلاق والدین،ازارجنسی،مشکلات تحصیلی و… او منزوی می شود.ممکن است این شرایط موقت یا دائمی باشد. گوشه گیری ممکن است به دلیل سرزنش ها و تقیر شدن دائمی توسط والدین باشد.در بعضی موارد خود کودک به دلیل شرایط اقتصادی و اجتماعی خانواده، ازاعتماد به نفس کافی برخوردار نیست و ترجیح می دهد از جمع فاصله بگیرد.به دلیل یک نقص جسمانی توسط همسالان مورد تمسخر قرار می گیرد ودوستان خود را از دست می دهد.کمبود مهارت های اجتماعی برای پیدا کردن دوست و همبازی،می تواند کودک را گوشه گیر کند؛این مورد می تواند به خوبی اهمیت هوش هیجانی در کودک را بازگوکند.به دلیل عدم حضور انها در مکان هایی که همسالان شان هستند یا بازی کردن با افراد غیر همسن کودکان تعامل کردن را نمی اموزند.ادامه دار شدن پدیده ی دوست خیالی بعد از سن مدرسه انهارا از اجتماعی شدن باز می دارد.کودکان مانند ایینه والدین هستند و ممکن است این دوری از دیگران را یک رفتار اکتسابی از والدین باشد.مشکلات رفتاری و یادگیری مثل خوانش پریشی،اختلالات طیف اتیسم،بیش فعالی واختلال تکانشگری می تواند تشدید کننده گوشه گیری باشد.توجه به عوامل ارثی و ژنتیکی نیز حائز اهمیت است.

علائم ونشانه ها

این کودکان معمولا اضطراب زیادی را تحمل میکنند.ناخن جویدن و شب ادراری در انها دیده می شود.اختلال در خواب یکی دیگر از علائم است.معمولا ارتباط انها با اشیا و اسباب بازی ها بیشتر است و از حضور در جمع ها خودداری می کنند.یکی از دلالیل به وجود امدن آسم دوران کودکی  انزوا در این سنین است.انها بسیار کم حرف هستند ودر بعضی موارد احساسات خود را با خشم بروز می دهند.امار این اختلال در پسران در مقایسه با دختران بالاتر است.این دسته از کودکان در مواجه با موقعیت های دشوار،بیشتر ترسو و وابسته به دیگران هستند.ممکن است بعد از مدتی به اختلال اضطراب اجتماعی دچار شوند و در مکان های عمومی و شلوغ احساس امنیت نکنند.طرد شرد از طرف همسالان مورد دیگری است که کودکان گوشه گیر با ان روبه رو می شوند.

احساس ناکارامدی و بی کفایتی ،گوشه گیری را در انها تشدید میکند.امارها نشان دهنده ی رابطه ی بین عملکرد تحصیلی با گوشه گیری اجتماعی است پس توجه به وضعیت تحصیلی کودکان به انها در حل کردن این مشکل کمک کند.

نقش خانواده در گوشه گیری کودک

با توجه به ادامه دار بودن این اختلال در بزرگسالی بهتر هرچه زودتر این مشکل،ریشه یابی و حل شود. خانواده اولین نهادی است که میتواند کودک را یاری دهد.برای او فضایی امن و حمایت کننده فراهم کنید و اجازه بدهید کودک با شما احساس راحتی کند.احساسات خود را بیان کنید و انتقادپذیر باشید.به او برای حضور در محیط های اجتماعی کمک کنید.از او در مقابل اظهار نظرهای دیگران مراقبت کنید برای انجام کارهای تان با او هم مشورت کنید و کمک بخواهید این کار باعث افزایش حس کارامدی و اعتماد به نفس در او خواهد شد.به او برای انجام کارهایش انگیزه بدهید و تشویقش کنید.این راهکار ها نه تنها مشکل گوشه گیری را در او برطرف خواهد کرد بلکه از بروز عوارض احتمالی در اینده نیز جلوگیری می کند.دست از سرزنش کردن او بردارید؛وکودک را با دیگران مقایسه نکنید.در صورت لزوم با مسئولین مدرسه صحبت و از یک مشاور کمک بگیرید.

درمان

بهتراست در ابتدا این نکته را در نظر بگیرید که چه مدت است که کودک با این مشکل دست و پنجه نرم می کند! آیا این یک مشکل موقت است یا او از ابتدا به همین شکل رفتار می کرده است! پاسخ به این سوالات به شما برای قدم اول درمان کمک می کند.می توانید با خود او در این مورد صحبت کنید و اگر با شما همکاری نکرد از یک متخصص کمک بگیرید. با مسئولین مدرسه،مهدکودک یا خانواده و… صحبت کنید تا مطمئن شوید این رفتار او موقعیتی نیست. قدم بعدی اطمینان از سلامت جسمانی است.تا حد امکان از درمان دارویی خودداری کنید مگر در شرایط حاد.به بیماری های همزمان نیز توجه کنید.معمولا روش درمانی گوشه گیری،شناختی-رفتاری است که به تغییرافکار و باورهای کودک می پردازد.روان درمانی و بازی درمانی روش های موثر دیگری هستند که به این کودکان کمک می کنند.

سخن پایانی

هیچ یک از کودکان از بدو تولد گوشه گیر وخجالتی نیستند؛یک اتفاق یا شرایط ویژه میتواند ان هارا در موقعیت سختی قرار دهد و از رسش طبیعی محروم کند.انها مانند بزرگسالان نمی توانند از پس مشکلات به تنهایی برایند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند.بهتر است توجه بیشتری به نشانه ها داشته باشیم.در مواجه با کودکان منصفانه تر عمل کنیم،فرصت اشتباه کردن را از انها نگیریم و به زمان بیشتری به انها بدهیم.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متداول

علت گوشه گیری کودکان در مدرسه چیست؟دلایل مختلفی از جمله افت تحصیلی،ناتوانی در پیداکردن دوست،تمسخر توسط همسالان و… اتفاق بی افتد.

راه های درمان گوشه گیری کودکان چیست؟حمایت از طرف خانواده و کمک گرفتن از یک مشاور می تواند بهترین روش های درمانی باشند.

بهترین روش برخورد با کودک گوشه گیر چیست؟رفتاری حمایتگر و صبور میتواند به کودک منزوی اطمینان خاطر دهد.