قرص بی پریدین (آو) -

قرص بی پریدین یکی از داروهای موثر برای درمان پارکینسون است که البته کاربردهای دیگر نیز دارد. با اینکه پارکینسون درمان قطعی ندارد؛ اما برخی از داروها می‌توانند شدت نشانه ها را کاهش داده و روند بیماری را کند کنند. مصرف چنین داروهایی به این دلیل که تاثیر مستقیم بر روی سیستم عصبی افراد دارد؛ بسیار حساس بوده و افراد حتما باید در این زمینه با متخصص مشورت نمایند. پارکینسون یکی از بیماری های شایع عصبی است که با بالا رفتن سن احتمال بروز آن بیشتر می‌شود. از این رو افراد باید با داشتن عوامل ژنتیکی آن اطلاعات لازم را داشته و به موقع اقدام نمایند. در این مورد بهتر است با یک متخصص مشورت نمایید. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه قرص بی پریدین می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

قرص بی پریدین

این قرص از گروه داروهای آنتی کولینرژیک است که از آن برای درمان بیماری هایی از قبیل پارکینسون و نشانه های خارج هرمی ناشی از داروها استفاده می‌شود. این دارو معمولا به صورت خوراکی و همراه با با سایر داروهای آرام بخش برای بیمارانی با نشانه هایی سایکوز تجویز می‌گردد. البته که از این دارو نمی‌توان برای درمان اختلالات حرکتی دیررس استفاده نمود. اما به طور کلی این دارو بسیار اثربخش بوده و می‌تواند به کنترل طیف وسیعی از نشانه ها بپردازد. برای آشنایی بیشتر با انواع اختلالات عصبی شناختی کلیک نمایید.

مکانیسم اثر این قرص

همانطور که پیش تر هم به آن اشاره کردیم؛ قرص بی پریدین جزو داروهای کولینرژیک بوده و در واقع از همین طریق با انسداد گیرنده های سیستم کولینرژیک مرکزی به برقراری تبادل فعالیت سیستم های کولینرژیک و دوپامینرژیک کمک می‌کند. این دارو همچنین تا حدی اثرات بی حس کنندگی موضعی و ضد هیستامینی دارد. بر اساس مشاهدات، اثر مختصری نیز بر سیستم قلبی، عروقی و تنفسی دارد؛ البته که برای درمان بیماری های این بخش ها، از آن استفاده نمی‌شود.

این دارو بعد از مصرف کاملا جذب و در کبد متابولیزه شده و از طریق کلیه ها نیز دفع می‌گردد. معمولا اثر دارو بین ده تا سی دقیقه بعد از تجویز عضلانی آن شروع می‌شود.

دوز و روش مصرف قرص بی پریدین

این نکته را فراموش نکنید که متخصص باید دوز و روش مصرف قرص بی پریدین را مشخص نماید. اما به طور کلی پیش از مصرف حتما بروشور داخل جعبه را به دقت مطالعه کرده و اطلاعاتی در این مورد به دست آورید.

دوز مصرفی از فردی به فردی دیگر متفاوت بوده و نباید مقدار مصرفی خود را به فرد دیگر پیشنهاد دهید.

معمولا دوزی که برای بزرگسالان توصیه می‌شود؛ 1 تا 16 میلی گرم در روز است که احتمالا باید یک تا سه بار در روز مصرف گردد.

در موارد بسیار نادر برای کودکان از این دارو استفاده می‌شود. آنها باید نهایتا دو میلی گرم از این دارو را از طور روز استفاده نمایند.

در مورد سالمندان نیز این دارو برای درمان نارسایی های کبدی و کلیوی و با دوز کم تجویز می‌گردد.

برای کاهش عوارض گوارشی بهتر است این دارو را با آب زیاد و با همراه غذا میل نمود.

همچنین اگر افراد یک نوبت مصرف این دارو را فراموش کردند؛ در نوبت بعدی دوز خود را دوبرابر نکرده و به روند سابق خود ادامه دهند.

در دوره مصرف این دارو، به هیچ عنوان به صورت خودسرانه مصرف دارو را ناگهانی قطع نکرده و دوز را کم و زیاد نکنید.

موارد منع مصرف قرص بی پریدین

با وجود شرایطی، مصرف قرص بی پریدین، به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. در واقع پیش از شروع مصرف باید متخصص خود را از این موضوع مطلع کنید. برخی از این شرایط، که با وجود آنها این دارو تجویز نمی‌شود؛ شامل موارد زیر هستند.

داشتن حساسیت دارویی
بارداری و شیردهی
ابتلا به بیماری های قلبی عروقی
ابتلا به مشکلات تنفسی یا اختلال در بلع
مبتلا بودن به بیماری های قلبی عروقی
انسداد لوله های گوارشی
ابتلا به صرع یا مشکلات تشنجی
ابتلا به افسردگی و مشکلات روحی دیگر
گلوکوم
مشکل در دفع ادرار و اختلال در کارکرد پروستات
ابتلا به میاستنی گراویس

هشدار و موارد احتیاط در مورد مصرف قرص بی پریدین

همچنین در صورت مصرف قرص بی پریدین و یا بعد از شروع مصرف باید به مواردی دقت کرده و نکاتی را رعایت نمود. برای مثال:

کودکان کمتر از سه سال نباید از این دارو استفاده نمایند.
برای سالمندان نیز باید حداقل دوز مصرفی تجویز شود.
در طول دوره مصرف، اصلا نباید از الکل استفاده نمود.
در طول درمان باید از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز کنید.
از آنجایی که مصرف این دارو موجب خواب آلودگی شده و دقت افراد را کاهش می‌دهد؛ باید از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، بپرهیزید.
مصرف این دارو منجر به کاهش تعریق می‌گردد؛ به همین دلیل بهتر است در فصول گرم سال از مصرف این دارو بپرهیزید.

تداخل دارویی با قرص بی پریدین

منظور از تداخل دارویی با قرص بی پریدین ، این است که با مصرف داروهای دیگر عوارض جانبی این دارو تشدید شده و یا اثر آن بر درمان این بیماری کاهش می‌یابد. برخی از داروهایی که با این قرص تداخل ایجاد می‌کنند؛ شامل موارد زیر می‌باشند.

📌داروهایی که اثرات موسکارینی دارند

📌ضدافسردگی های سه حلقه ای

📌داروهای مهارکننده های مونوآمین اکسیداز

📌ضدجنون ها دسته فنوتیازین ها

📌آنتی هیستامین ها

📌آمانتادین

📌دیسوپرامید

📌نیترات ها

📌دومپریدون

📌سیزاپراید

📌کتوکونازول

📌داروهای پاراسمپاتومیمتیک

عوارض جانبی مصرف این دارو

قرص بی پریدین نیز دارای عوارض جانبی مختلفی است که می‌تواند در دراز مدت سلامت افراد را تحت تاثیر قرار دهد. البته که ممکن است در مواردی، افراد با مصرف این دارو اصلا بروز هیچ عارضه ای را گزارش ندهند. اما برخی از مشکلاتی که در اثر مصرف این دارو ایجاد می‌شوند؛ شامل موارد زیر هستند.

احساس خواب آلودگی و گیجی
عصبی شدن
بروز توهم
بالارفتن ضربان قلب
کاهش فشارخون
تار شدن دید
بروز مشکلات گوارشی
حساس شدن افراد
احساس گرمازدگی
احتباس ادرار و ابتلا به یبوست

عوارضی که بسیار نادر هستند و در صورت بروز آنها باید حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید؛ شامل تنگی نفس، کهیر و ورم کردن صورت و لب ها هستند.

داروهای هم گروه با قرص بی پریدین

برخی از داروهایی که با قرص بی پریدین هم گروه هستند و خواص مشابهی دارند شامل بنزتروپین، پروسیکلیدین و تری هگزی فنیدیل می‌شوند.

شرایط نگهداری قرص بی پریدین

در صورت مصرف قرص بی پریدین ، حتما به طور مرتب تاریخ انقضای روی جعبه را چک کرده و آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری کنید. از طرفی بهتر است این قرص در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش مستقیم نور خورشید باشد.

سخن پایانی

بیماری پارکینسون از بیماری های عصبی است که عملکرد فرد را بعد از مدتی به طور کلی مختل کرده و کاملا پیش رونده است. به همین دلیل درمان به موقع و کنترل نشانه های آن از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. از طرفی هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد. اما قرص بی پریدن می‌تواند تا حد زیادی موثر بوده و به افراد کمک کند. از این رو بهتر است برای مصرف آن حتما با متخصص مشورت کرده و اقداماتی که در بالا گفته شد را انجام دهید.

قرص بی پریدین (آو)