شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه تا حد زیادی طبیعی است. البته این موضوع به سن آنها نیز بستگی دارد. اما به طور کلی، آنها باید در مدرسه پرانرژی بوده و فعالیت داشته باشند. اما این بدان معنا نیست که مدرسه مکانی برای تخلیه انرژی در بچه هاست و یا نباید این موضوع منجر به آزار دیگران گردد. در بیشتر موارد والدین و یا حتی مسئولین مدرسه نمی‌دانند که باید چطور با کودکانی که سطح انرژی بالاتری دارند و یا تا حدی دردسرساز هستند؛ برخورد کنند. و همین موضوع باعث می‌شود که اوضاع بدتر شده و کودک تجربیات بدی داشته باشد. از این رو بهتر است به عنوان اطرافیان چنین کودکانی حتما اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کرد و از درمانگر نیز کمک بگیرید.
شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه
شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه با ابتلای آنها به اختلالاتی مثل بیش فعالی و یا حتی اختلالات رفتاری و نابهنجاری متفاوت است. چنین کودکانی معمولا سطح انرژی بالاتری نسبت به سایرین داشته و یا زمانی که با دوستان خود هستند؛ چنین رفتارهایی دارند. البته که دلایل مختلفی برای بروز شیطنت های کودکان وجود دارد که بهتر است آنها را بشناسید. در این صورت برخورد درست تری با آنها در خانه و یا مدرسه خواهید داشت. از طرفی اصلا نباید به طور کامل آنها را آرام کرده و انرژی آنان را سرکوب نمود. بلکه باید انرژی شان به شکل درستی تخلیه کرد.
علت بروز شیطنت و بازیگوشی کودک
پیدا کردن علت بروز شیطنت و بازیگوشی کودک ، تقریبا کار دشواری است. چرا که معمولا والدین این حالت را به پای سن آنها گذاشته و یا حتی از اینکه کودک سرزنده ای دارند؛ لذت می‌برند. در صورتی که نمی‌دانند اگر این حالت ادامه دار شود؛ تشدید می‌گردد و مشکلات بیشتری را در سنین بالاتر ایجاد می‌کند. برخی از دلایل عمده ای که برای این موضوع وجود دارد را در این قسمت توضیح خواهیم داد.
کودک به خاطر این رفتارها پاداش گرفته است
یکی از دلایل اصلی بروز شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه ، این است که احتمالا کودک به دلیل بروز چنین رفتارهایی از مسئولین مدرسه و یا خانواده اش پاداش گرفته و مورد تشویق واقع شده است. برای مثال اگر به سطل زباله های مدرسه آسیب زده است؛ والدین به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به او گفته اند که اشکالی ندارد و یا اصلا باید به اموال مدرسه های آسیب زد.
چنین رفتارهایی را از والدین خود تقلید کرده
یکی دیگر از دلایل بروز شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه ، تقلید چنین رفتارهایی از والدینش است. احتمالا والدین چنین کودکی هم انرژی زیادی دارند. از طرفی در مورد خاطرات شیطنت های خود در مدرسه، در مقابل کودک صحبت کرده اند و به همین دلیل کودک نیز ترغیب شده تا چنین رفتارهایی را از خود نشان دهد.
در حال امتحان کردن والدینش است
برخی از کودکان با بازیگوشی و شیطنت کردن در مدرسه ، در تلاش اند تا توجه والدین خود را جلب کرده و واکنش والدین خود را نسبت به این موضوع ببینند. کودکان باهوش تر از آن چیزی هستند که فکرش را می‌کنید و کاملا به صورت مستقیم تمایل دارند تا شما را امتحان کنند.
به دنبال استقلال طلبی است
از دلایل دیگر شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه ، می‌توان به استقلال طلبی اشاره کرد. او با انجام کارهای عجیب و غریب در مدرسه در تلاش است تا نشان دهد که بزرگ شده است و دیگر هویتی مستقل از خانواده خود دارد. این حالت بیشتر در خانواده های کنترلگر اتفاق می‌افتد.
با این روش از خودش مراقبت می‌کند
گاهی کودک با چنین رفتارهایی می‌خواهد پیش دستی کرده و از خود در مقابل قلدری های دیگران محافظت کند. او چنین رفتارهایی را از خود نشان می‌دهند تا کمتر در معرض خطر آزار و اذیت از سمت دیگران قرار گیرد.
احساس بد و ناامنی نسبت به خود دارد
کودکان بر طبق احساسی که به خود دارند، عمل می‌کنند. بنابراین اگر تصور کند که احمق است؛ رفتارهایی از خود نشان می‌دهد تا این موضوع را تایید کرده و به دیگران هم ثابت کند. در صورتی که این تنها تصور اوست و شاید اصلا واقعیت نداشته باشند.
ابتلای کودک به اختلال کم توجهی بیش فعالی
در برخی موارد نیز کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی است و به همین دلیل انرژی زیادی دارد و شیطنت می‌کند. در این حالت کودک باید حتما به طور جدی درمان را آغاز کرده و این اختلال را کنترل نماید.
پاسخ والدین به شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه
در مورد شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه ، پاسخ والدین از اهمیت زیادی برخوردار است. در واقع آنان هستند که پیش زمینه این موضوع را در خانه فراهم می‌کنند تا کودک در مدرسه رفتار بهتری داشته باشد. برخی از واکنش هایی که در چنین شرایطی باید نسبت به کودک نشان داد، شامل موارد زیر هستند.
- اعمال محدودیت
- شفافیت و سازگاری
- آگاه کردن کودک از پیامدهای رفتارش
- نباید تسلیم او شوید
- به جای تنبیه کردن از آموزش استفاده کنید
برخورد با بازیگوشی و شیطنت کودک در مدرسه
اما مسئولین مدرسه نیز باید در این مورد همکاری کرده و به کودک و والدین او کمک نمایند. برای اینکه شیطنت و بازیگوشی کودک در مدرسه کنترل شود؛ مسئولین مدرسه می‌توانند از روش های زیر استفاده نمایند.
او را در نزدیک ترین صندلی به معلم قرار دهید
زمانی که کودک در فاصله کمی با معلم خود قرار گیرد؛ کمتر شیطنت کرده و بیشتر مراقب رفتارهایش است. به همین دلیل بهتر است از کودک بخواهید تا جای خود را در کلاس درس تغییر دهد.
بیشتر با او ارتباط چشمی برقرار نمایید
سعی کنید در حین صحبت کردن و بیان خواسته های خود در چشم آنها نگاه کرده و ارتباط چشمی برقرار کنید. در این حالت کودک مجبور است تا تمرکز کرده و به حرف های شما گوش دهد.
به او وظایف مختلفی بدهید
با دادن وظایف مختلف به کودکان شیطنت و بازیگوش ، آنها احساس مسئولیت بیشتری کرده و انرژی شان نیز در مسیر درستی تخلیه می‌گردد.
توانایی های او را تشویق کنید
زمانی که رفتارهای درست و مهارت های او را تشویق کنید؛ او دیگر برای جلب توجه کردن شیطنت و بازیگوشی نمی‌کند.
به او زمانی برای استراحت کردن نیز بدهید
از آنجایی که چنین کودکانی انرژی زیادی دارند؛ باید به آنها زمانی برای استراحت هم داده شود. نیازی نیست تا همه زمان آنها را پر کنید.
از روانشناس کمک بگیرید
در این مورد حتما باید از روانشناس هم کمک بگیرید تا در صورت لزوم کودک دارو مصرف کرده و یا درمان را به صورت جدی تری آغاز نماید.
سخن پایانی
با توجه به مطالبی که در بالا به آنها اشاره شد؛ باید به کودک در مدرسه تا حدی اجازه شیطنت و بازیگوشی را نیز بدهید. اما قبل از هرچیز مطمئن شوید که این یک اختلال نیست و یا مشکل جدی ایجاد نمی‌کند. در این زمینه والدین باید با مسئولین مدرسه هماهنگ بوده و تلاش کنند تا به کودک کمک کنند.